అబలాసచ్చరిత్ర రత్నమాల – ఉపోద్ఘాతము

అబలాసచ్చరిత్ర రత్నమాల యనుపేరిట ఉదాత్తము లైన స్త్రీల చరిత్రములు వ్రాయదలచినాను. ఈ చరిత్రములు వ్రాయుటయందు నాముఖ్యోద్దేశము లేవనగా :—

౧) స్త్రీలు అబల లనియు, బుద్ధి హీనులనియు, వివేక శూన్య లనియు, సకల దుర్గుణములకు నివాస స్థలమనియు గొందరు నిందింతురు. స్త్రీలపయిన మోపబడిన యీదోషారోపణము లన్నియు నబద్ధము లనియు స్త్రీలలో శౌర్య ధైర్యవతులును, అసామాన్య విద్యావిభూషితలును, జ్ఞానవతులును, రాజ్యకార్యధురంధరత్వము గలవారును, స్వదేశాభిమనులును, సకలసద్గుణ విభూషితలును, బూర్వముండిరనియు నిప్పు డున్నవారనియు స్థాపించుట నామొదటి యుద్ధేశము ఇంతియ కాదు. స్త్రీల యొక్క స్వాభావిక ప్రవృత్తి సద్గుణముల వైపునకే కాని దుర్గుణముల వైపునకు గాదనియు సిద్ధంతీకరించుట నా ప్రధమోద్దేశములలోని యుద్దేశమే.

౨) స్త్రీలకు విద్య నేర్పినయెడలను, వారికి స్వాతంత్ర్య మొసగినయెడలను, వారు చెడిపోవుదరనియు, బతుల నవమానించెదరనియు గుటుంబ సౌఖ్యమును నాశము చేసెదరనియు గొందరు మహానుభావులు వక్కానించెదరు. ఈయారోపణము లన్నియు నిరర్ధము లనియు, స్త్రీవిద్య దురాచార ప్రతీకారానుకూల మగునే కాని దురాచార ప్రవృత్త్యనుకూలము గానేరదనియు, స్త్రీవిద్యా స్వాతంత్ర్యము వలన మన దేశమునకు లాభమే గాని నష్టము గలుగనేరదనియు, స్త్రీవిద్య యత్యంతావశ్యకంబనియు సోదాహరణ పూర్వకముగా నిరూపించుట నా ద్వితీయోద్ధేశము.

౩) ఆంధ్రదేశములోని భగినీగణములకు మనోరంజకముగను, ఉపదేశకరముగను ఉండు పుస్తకమును నొకదానిని రచించుట నా తృతీయోద్ధేశము. వట్టియుపదేశ గ్రంధములవలనను, కేవల కల్పనా కథలవలనను జేసిన యుపదేశమునకంటే  నిజమైన చరిత్రంబుల వలన జేసిన యుపదేశము అధిక ఫలప్రదం బగునని యందరికి దెలిసిన విషయమే. కాన నిజములైన యీ స్త్రీల చరిత్రముల వలన నాంధ్ర సొదరీమణులకు బాతివ్రత్యము, స్వదేశాభిమానము, స్త్రీవిద్య మొదలయిన వాని గురించి కొంత విన్నవించుకొనవలయునని నామూలోద్దేశము. 

నేను వ్రాసెడి ఈ చరిత్రములలో ననేకములు మహారాష్ట్ర భాషనుండియు, హిందీభాషనుండియు, నాంధ్రీకరింపబడును. కనుక నీ చరిత్రము యందలి యుత్తమభాగములకై యాయా భాషలలోని గ్రంధకర్తలను మెచ్చవలయునే గాని నన్ను శ్లాఘింప వలసిన పని యెంత మాత్రమును లేదు.

ఇట్టి రత్నమాలలు గ్రుచ్చి జనులకి సమర్పింపవలయునని నే దలచితిని. అవి యేవి అనిన :–

౧) అబలాసచ్చరిత్ర రత్నమాల యొక్క మొదటి భాగము —

ఇందు హిందుదేశమునందు బుట్టిన యైతిహాసిక స్త్రీల చరిత్రము లుండును. ఐతిహాసిక కాల మనగా వేయిసంవత్సరములనుండి నేటి వరకు జరిగిన కాలము. ఈ భాగము నందు పద్మావతి, సంయుక్త మొదలయిన ప్రాచీన స్త్రీలు మొదలుకొని ఆనందీబాయి మొదలుకొని యర్వాచీన స్త్రీల వరకు నయిన యుత్తమస్త్రీల చరిత్రములు రాగలవు. 

౨) రెండవ భాగము – ఇందు వైదిక పౌరాణిక బౌద్ధ స్త్రీల యొక్క చరిత్రములు రాగలవు. వైదిక స్త్రీలనగా వేదమందు వర్ణింపబడిన గార్గి, మైత్రేయ మొదలైన స్త్రీలు. పౌరాణిక స్త్రీలనగా పురాణాదులలో వర్ణింపబడిన పార్వతి, సీత, తార, ద్రౌపది, దమయంతి మొదలైన స్త్రీలు. 

౩) మూడవ భాగము – ఇందు ఇంగ్లండు మొదలయిన పరదేశములలోని స్త్రీల చరిత్రము లుండగలవు.

కాలమానమును బట్టి చూడగా రెండవ భాగములోని వైదిక, పౌరాణిక స్త్రీలు మొదటిభాగము నందును, మొదటిభాగము నందలి యైతిహాసిక స్త్రీలు రెండవ భాగము నందును రావలిసియుండును. కాని ప్రస్తుతము రెండవ భాగము వ్రాయుటకై కావలయు సాధనములు నా యొద్ద లేనందునను, ఆ సాధనములు సమకూరువరకు నైతిహాసిక స్త్రీల చరిత్రములను, ఆపుట యోగ్యమని తోపనందునను వైదిక పౌరాణిక స్త్రీలను రెండవ భాగమునందు జేర్చెదను. ఇది యొక గొప్ప దోషముగాదు గనుక చదువరులు మన్నింతురుగాక.

మొదటి భాగము నందలి చరిత్రము లన్నియు నా యొద్ద నొకసారి గూడనందున జరిత్రములు కాలక్రమముగా వ్రాయుటకు వీలు గలుగదు. ఏయే చరిత్రము నా కెప్పుడెప్పుడు దొరకునో యాయాచరిత్ర మప్పుడప్పుడు వ్రాయబడును. చరిత్రాధ్యయనము మన ముఖ్యోద్దేశముగాని, పరీక్షలకు జదువువలె కాలక్రమానుగతమైన చరిత్రములను జదువుట మన యుద్దేశము కానందున నీ చిన్న దోషమును గూడా చదువరులు మన్నింతురుగాక.

మొదటిభాగమునందు రాగల రాణీభవానిగారియొక్కయు, రాణీసువర్ణమయిగారి యొక్కయు చరిత్రములలోని కొన్ని భాగములు జనానా పత్రిక యందు బ్రచురింపబడినవి. ఈభాగములు గూడ నిందు జేర్పబడినవని యెరుగునది.

———–