కల్లూరు అహోబలరావు

శ్రీ పింగళ మూర్తి
ఉగాది కానుక 20 -3 -1977
రచన:- కవిభూషణ కవితిలక కల్లూరు అహోబలరావు

సి : బంగారు రంగుల-రంగారు జివురుల
సింగారముగఁ జెట్లు జేమ లల రె
మంద మందంబుగ-మలయానిలంబులు
కమ్మ కమ్మగ, వీవగా దొడంగె
శుకపిక, శారికల్, మకముగా బాడుచు
ప్రియముగా, వీనుల-విందొనర్చె
వాసంత మన్మథుల్ – స్వాగత సుమ మాల
లర్పింప వేచిరి – యాదరమున
గీ : శ్రీ యుగాది, వేంచేసెను – శ్రీకరముగ
రమ్ము! పింగళమూర్తి ! రారమ్మవేగ
పిండి వంటల భుజియించి – ప్రీతితోడ
మంగళమ్ముల మాకు నొసంగు దేవ :
కం : గళమున, గరళముగల, పిం
గళమూర్తీ : శంకరాఘనా శంకర బె
బ్బులి చర్మాంబర ధారీ :
మలకొమరిత నేలినట్టి – మంగళమూర్తీ :

గీ : తీవ్ర రఘంరీఖూనిలంబును – దెచ్చిపెట్టి
భారతము , నల్లకల్లోల – పరచినావు
శ్రీ ప్రజాస్వామ్య వాదంబు – శ్రేయమంచు
బలికినాపు – పింగళమూరి వర్య! నేడు

ఆ : అలహబాదుకోర్టు – యానతి దప్పి, సు
ప్రీముకోర్టుకేగి – రీతిదప్పి
దప్పిగొంచు. తప్పిదంబుల నొనరించె
అమ్మ! ఇందిరమ్మ – అనువు దప్పె

ఆ : కాలదోషమొకటి – కర్మదోషము రెండు
గ్రహము పాటు మూడు – గల్గెగాక;
నిన్ను గెల్చువారు – నిఖిలలోకంబుల
రారు; లేరు – ఇందిరమ్మ నిజము.

గీ : జనతపార్టీ – యేతెంచెను – సంతసంబు:
శ్రీ మొరార్జి, దేశాయి, విశిష్టగుణుని
దీరవయని. ప్రధాన మంత్రిగ వరించె
లోకసభ, హర్లమొందిరి లోకజనులు.

గీ : జాతి, మత, కుల భేద ఈర్ష్యలు నశించి
దేశమందు హింసాకాండ నాశనంబు.
గాంచి, సోదరత్వము మేళవించి, మంచి
బెంచి, సాధుల రక్షించి, మించు సౌఖ్య
ములను సాధించి, జనతప్రభుత్వమెల్ల
వారి రక్షించి, పింగళ వత్సరమున
యశము జిందేడిగాపత: యహరహంబు.

గీ : బహగుణుండు జగ్ జీవన ప్రతిభ వరుడు
అతిరథులు, మహారథులు నీయండనున్న
వారు: మూరార్థి చేశాయి: మీరు ప్రజల
కిచ్చినట్టి వాగ్దానముల్, హెచ్చరిక తొ
పాలన మొనర్చి కాంగ్రెసువారి కంటె
మిన్నయనిపించు కొనుటయే మేలు: పింగ
శుండు మీబుద్ది కనిపెట్టి యుండు గాన
‘జనత ప్రభుత’ శోభిల్లచు – దనరవలయు

గీ : రాజు రవిగాన, ప్రభులలో – ప్రబలు వైర
ములు; బుధుడు మంత్రి – మరి సై న్యములను నడపు
గాన, పింగళమూర్తి యు – గన్ను విప్ప
చిచ్చుబడి, శత్రుమూక – నశింపకున్న?

చం : నవ, నవధాన్యముల్ వెలసి- నాణేమగా జలదంబు లెల్లడన్
నవిరళభంగిగాఁగురిసి, యుప్పల కూపతటాక జాలముల్
జవు లలరంగ నిండి, పశుజాలము, భూప్రజ సంతసింప, గా
రవమున పింగళాక్షు డపరాయన కీర్తినిఁ బొందగావలెన్

కం : పింగళమూర్తీ! భువిలో
మంగళముల్ గల్గ జేసి – మానితముగ, రా .
జ్యాంగము తిద్ది దీర్చుము
వెంగలివిత్తుగ జరింప – వృథయగు బ్రతుకున్

కం : జిలిబిలి పలుకుల గులుకుచు
తెలుగు కవిత – మంజులముగ – తేట దనమునన్
విలసిల్ల వలయు; శ్రీపిం
గళనామక వత్సరమున గల్గ శుభంబుల్

ఒం-శ్శాంతి-శ్శాంతి

———–